S kelimesi! Slaytlarla konuşmalıyız. Hangi yazılımı kullanırsanız kullanın, aynı ilkeler geçerlidir. Kötü slaytların gücü garip bir şekilde bağımlılık yapar. Sorun şu ki, insanlar böyle bir makaleyi okuyabilir veya bir gün süren bir sunum kursuna gelip kendilerine öğretildiklerini ve deneyimlediklerini tamamen görmezden gelerek “Eski slaytlarımı tekrar kullanacağım” diyebilir (veya gizlice düşünebilirler).
İnsanlar, bir kumarbaz bahis dükkanına geri çekildiği gibi eski, genellikle PowerPoint'ten Ölüm slaytlarına geri çekilir. Kulağa aşırı dramatik geliyor ama doğru, gördüm. Kısaca harika slaytlar: Harika slaytlar elde etmek için öncelikle DURUP şu soruyu sormalısınız, slaytlar kimler içindir? Bu soruyu cevapladıktan sonra her şeyi değiştirir. Slaytlar izleyicileriniz içindir, konuşmacı olarak sizin için değildir, bir senaryo veya koltuk değneği değildir, izleyiciler içindir ve bu nedenle onları izleyiciyi göz önünde bulundurarak tasarlamalısınız.
İzleyici üyesi olarak slaytlarda ne görmek istersiniz?
Bir sürü madde işareti olmayacağını garanti ederim. Mermiler sunumları öldürür. Hiç kimse ölüm yatağına yatıp “bilirsin, keşke daha fazla mermi noktası görseydim” demedi.
Madde işaretleri var çünkü insanlar bir PDF satış broşürünü alıp slayt haline getirdiler ve konuşmalarını bu şekilde yapıyorlar, broşürlerini okuyorlar, çünkü kötü slaytlar budur. Kimse onları sevmiyor, kullandığım tek madde işareti, uzun bir atölye durumunda yaptığım bir sınavda. Onları asla başka bir şey için kullanmıyorum - madde işaretlerine her zaman alternatifler vardır.
Daha fazla resim ve daha az metin kullanın. Sadece kesmeyi ve yapıştırmayı düşünmeyin, sonsuz metin yazmayı düşünmeyin.
'Death-by-PowerPoint' = konuşmaya hiçbir şey katmayan ve konuşmacıya yazılı bir senaryo görevi gören sıkıcı slaytlar ve sonsuz madde işaretleri.
Eminim bunu eylemde görmüşsünüzdür!
Görüntüleri kullan.
Bir işletmedeyseniz, ürününüzden memnun olan müşterilerinizin resimlerini kullanın. Bir hayır kurumu için çalışıyorsanız, hayır kurumunuzu eylemde gösterin, ne yaptığınızı gösterin (her zaman yüzleri bulanıklaştırabilir ve insanlara yüzlerini göstermeden gösterebilirsiniz, işleri anonim hale getirmenin birçok yaratıcı yolu vardır), ancak sonuçta slaytlarınızda daha fazla tam ekran görüntü elde edin, insanların istediği şey budur - daha az metin daha kaliteli görüntüler.
Sor.
Sunumları farklı bir şekilde hazırlamayı ve sunmayı öğrendikten sonra, her birinden önce daima “Slaytlara ihtiyacım var mı?” Sorusunu sormak için durun.
Çoğu insan bu soruyu asla sormaz.
Çoğu konuşma iyi slaytlardan yararlanabilir, ancak bazı konuşmalar slaytlara hiç ihtiyaç duymaz.
Etkinliklerde konuştuğumda veya slaytların bulunmasının mümkün olmadığı yerlerde, dünyanın sonu değildi. İyi slaytları sevsem de, yine de iyi teslim ettim. Kısıtlama gereklidir Varsayılanı yapmayın. Sadece her zaman yaptığın şeyi yapma. Her zaman slayt kullandıysanız, durup kendinize meydan okumak zorundasınız, “Her zaman yaptığım şey bu olsa da - artık bu şekilde yapmayacağım” - uzaklaşın.
Bu makale bunun içindir, sizi varsayılan kötü alışkanlıklarınızdan uzaklaştırmak ve bir kitleyi çekmenize yardımcı olacak yeni ve yaratıcı bir şeye sokmak için.
Bu nedenle, sadece varsayılanı yapmayın, yazılımı açmayın, ardından 'yeni belge'yi tıklayın ve başlık ve madde işaretleri, başlık ve madde işaretleri yapmaya başlayın. Varsayılan işleminizi değiştirebilir, hazırlık bölümünü okuyabilir ve önce analog hale getirebilirsiniz.
Sen bir tasarımcısın.
Bir slayta koyduğunuz her şey bir tasarım seçimi, yazı tipi, kalın, italik veya normal olsun yazı tipinin boyutudur. Arka plan da. Oraya bir fotoğraf koysanız da koymasanız da. Bunların hepsi tasarım seçenekleridir, bu yüzden sorumluluk alın, beğenseniz de beğenmeseniz de tasarımcı olun, bu yüzden bazı temel tasarım kurallarını öğrenin.
Öğrenmesi en kolay kural, “reklam panosunu belge değil” düşünmektir, bu nedenle slaytları çoğu insanın yaptığı gibi bir A4 Word belgesi değil reklam panolarıymış gibi tasarlayın. Arka sıradaki kişi için slaytları tasarlıyorsunuz, slaytlarınızı görebiliyorlar mı? Eğer yapabilirlerse tasarımınız daha basit ve net olacaktır.
Büyük sorun.
Sorun, slaytların yapımının zorlaşması değil, tam tersi, yapımı daha kolay hale geldi ve bu bizim temel sorunumuz. 70'li ve 80'li yıllarda bir şeffaflık/slayt yapmak için onu tasarlamanız, göndermeniz ve daha sonra geliştirmeniz gerekir. Ya da bir asetat/tepeye projektör slaytınız olması, etrafına bir çerçeve bantlamanız, üzerine yazmanız ve üzerine renkli el çizimi yapmanız gerekirdi! Şimdi o kadar kolay ki yazılımı açıyoruz ve hemen üzerine metin koymaya başlıyoruz. Sırf kolay olduğu için bunu yapmamız gerektiği anlamına gelmez.
Büyük meydan okuma.
Eğer slayt bağımlısıysanız, size meydan okuyorum, risk alın. Bir dahaki sefere slaytsız konuşmana meydan okuyorum. Hayatında hiç 'çıplak' sunmadıysan, o zaman seni yapmaya cesaret ediyorum, slaytsız konuşun, ama kıyafetlerini giyin! Arada sırada yeniliği korumak ve bunun bir izleyiciyle etkileşim kurmamla ilgili olduğunu, bağlantımla ilgili olduğunu, süslü yazı tiplerim ve yeni bulduğum güzel fotoğrafla ilgili olmadığını anlamama yardımcı olmak için kendim 'slayt olmadan 'gidiyorum.
